تاریخچه اینترنت

در اواخر دهه 1950 میلادی اتحاد جماهیر شوروی سابق باپرتاب فضاپیمای اسپوتنیک ( spotnikc ) ثابت کرد میتواند با استفاده از موشکهای قاره پیمای خود به راحتی به تاسیسات حیاتی ایالات متحده از جمله به شبکه ارتباطی آن حمله کند. در پاسخ به این مبارزه طلبی آشکار ، آمریکا آژانس تحقیقاتی پیشرفته ( ARPA ) را زیر نظر وزارت دفاع آمریکا تاسیس کرد. هدف از تاسیس چنین موسسه ای پژوهش و آزمایش برای پیدا کردن روشی بود که بتوان از طریق خطوط تلفنی ، کامپیوترها را به هم مرتبط نمود.  به طوری که حتی در صورت از بین رفتن بخشی از مسیرها جابه‌جا یی بین مبدا و مقصد ،  اتصال قطع نشود.

این ماجرا با وجودی که بخشی از حقایق به‌وجود آمدن اینترنت را بیان می‌کند اما نمی‌تواند تمام واقعیات مربوط به آن را تشریح کند. باید بگوییم افراد مختلفی در تشکیل اینترنت سهم داشته اند آقای  "Paul Baran" یکی از مهمترین آنهاست. آقای Baran که در دوران جنگ سرد زندگی می‌کرد می‌دانست که شبکه سراسری تلفن آمریکا توانایی مقابله با حمله اتمی شوروی سابق را ندارد. مثلا اگر رییس جمهور وقت آمریکا حمله اتمی متقابل را دستور دهد، باید از یک شبکه تلفنی استفاده می‌کرد که قبلا توسط روس‌ها منهدم شده بود. در نتیجه طرح یک سیستم مقاوم در مقابل حمله اتمی روس‌ها ریخته شد. آقایBaran  تشکیل و تکامل اینترنت را به ساخت یک کلیسا تشبیه کرد و معتقد بود، طی سال های اخیر هر کس سنگی به پایه ها و سنگ های قبلی بنا اضافه می کند و انجام هر کاری وابسته به کارهای انجام شده قبلی است. بنابراین نمی توان گفت کدام بخش از کار مهمترین بخش کار بوده است و در کل پیدایش اینترنت نتیجه کار و تلاش گروه کثیری از دانشمندان است. داستان پیدایش اینترنت با افسانه و واقعیت در هم آمیخته شده است.

در اوایل دهه 60 میلادی آقای Baran طی مقالاتی پایه کار اینترنت امروزی را ریخت. اطلاعات و داده‌ها به صورت قطعات و بسته های کوچکتری تقسیم و هر بسته با آدرسی که به آن اختصاص داده می‌شود به مقصد خاص خود فرستاده می‌شود. به این ترتیب بسته‌ها مانند نامه‌های پستی می توانند از هر مسیری به مقصد برسند. زیرا آنها شامل آدرس فرستنده و گیرنده هستند و در مقصد بسته‌ها مجددا یکپارچه می‌شوند و به صورت یک اطلاعات کامل درمی‌آیند.

آقای Baran  طی مقالاتی این چنینی ساختمان و ساختار اینترنت را پیش‌گویی کرد. او از کار سلول های مغزی انسان به عنوان الگو استفاده کرد، او معتقد بود: وقتی سلول‌های مغزی از بین بروند، شبکه عصبی از آنها دیگر استفاده نمی کند و مسیر دیگری را در مغز انتخاب می‌کند. از دیدگاه وی این امکان وجود دارد که شبکه‌ای با تعداد زیادی اتصالات برای تکرار ایجاد شوند تا در صورت نابودی بخشی از آن، همچنان به صورت مجموعه ای به هم پیوسته کار کند. تا نیمه دهه 60 میلادی کسی به نظرات او توجه‌ای نکرد.

در سال 1962 نخستین ایده ها در مورد شبکه های ارتباطی مبتنی بر فناوری راه گزینی بسته ای مطرح  شد و در سالهای بعد در ARPA تحقیقات تکمیلی روی آن انجام شدند

 در سال 1965 نیروی هوایی آمریکا و«آزمایشگاه های بل» به نظرات Baran علاقه‌مند شدند و پنتاگون با سرمایه‌گذاری در طراحی و ساخت شبکه ای براساس نظریات او موافقت کرد.

ولی آقایBaran  بنا به دلایلی حاضر با همکاری با نیروی هوایی آمریکا نشد. در این میان دانشمندی با نام تیلور (Tailor) وارد موسسه آرپا (ARPA) شد. او مستقیما به آقای هرتسفلد رییس موسسه پیشنهاد کرد ARPA هزینه ایجاد یک شبکه آزمایشی کوچک با حداقل چهار گره را تامین کند که بودجه آن بالغ بر یک میلیون دلار می‌شد. این شبکه در آغاز چهار رایانه متفاوت را در چهار دانشگاه مختلف آمریکا با استفاده از خطوط تلفن به هم مرتبط می ساخت. او موفق شد در سال 1966، دو کامپیوتر را در شرق و غرب آمریکا به هم متصل کند.

ARPA NET که در حقیقت هسته اصلی اینترنت امروزی است بعدها در دهه 70 و 80 گسترش قابل توجهی پیدا کرد. در دهه 70 میلادی علاوه بر گسترش ARPA NET شبکه های مستقل دیگری نیز مانند USE NET , BIT NET به وجود آمدند و پروتکل های مختلفی برای پست الکترونیکی ، انتقال فایل و ترمینال راه دور تعریف شد و با تولید نرم افزارهای مناسب ، این خدمات روی این شبکه ها به کار گرفته شد.

در سال 1982 مجموعه پروتکل های TCP/IP بعنوان تنها پروتکل های ارتباطی مورد نیاز در ARPA NET انتخاب شدند. این تقسیم در حقیقت تعیین استانداردی برای سایر شبکه های متصل به ARPA NET بود و استفاده از واژه اینترنت به مفهوم شبکه ای از شبکه ها را متداول ساخت. شبکه ای هایی که یا خود از پروتکل TCP/IP استفاده می کنند یا امکان محاوره با شبکه های مبتنی بر TCP/IP را دارند.

در سال 1986 ، بنیاد ملی علوم آمریکا ( NSF ) تصمیم به ایجاد مراکزی از ابر رایانه ها گرفت و برای دسترسی تمام پژوهشگران به این مراکز اقدام به ایجاد شبکه ستون فقراتی کرد که NSF NET نامیده شد و از فناوری ARPA NET برای شبکه سازی سود میبرد که بعدها ستون فقرات اینترنت قلمداد شد.

در سال 1992 ، موسسه بین المللی ای با نام انجمن اینترنت ( ISOC ) تاسیس شد.وظیفه اصلی این موسسه نظارت و ارزیابی وضعیت اینترنت و تدوین استانداردهای مورد نیاز و دردسترس بودن اینترنت است.

درسال 1993 که سرعت ستون فقرات به 45 mbps رسید NFS مرکز اطلاعات اینترنت ( INTER NIC ) را تاسیس کرد که وظیفه آن نظارت بر توزیع اسامی و آدرس های اینترنت و عرضه خدمات اطلاعاتی و آموزشی مورد نیاز جامعه اینترنت بود. در همین سال سیستم های مرورگر اطلاعات چون web-gopher , archie  متولد شدند که با خود قابلیت های جدیدی را به همراه آوردند.

بزرگترین جهش در وب با عرضه نرم افزار موزاییک" mosaic" که نخستین برنامه مرورگر وب گرافیکی بود به وجود آمد.

برنامه موزاییک محصول تلاش دانشجویان و استادان بخش "مرکز ملی کاربردهای ابر کامپیوتر " در دانشگاه ایلینویز امریکا بود. برای نخستین بار موزاییک امکانات اشاره و کلیک (به وسیله موش) را فراهم کرد. کاربران می توانستند صفحات وب (web page) یا مجموعه ای از متن و گرافیک را کنار هم بگذارند تا هر کسی که میخواست انها را بتواند روی اینترنت ببیند. وقتی با موش روی کلمه ها یا تصاویر خاصی که hyper link نامیده میشد کلیک میکردند برنامه موزاییک به طور خود کار یک صفحه دیگر باز میکرد که به کلمه یا تصویر خاص و کلیک شده اختصاص داشت. بهترین بخش این سیستم انجا بود که hyper link ها میتوانستند به صفحاتی روی همان کامپیوتر یا هر کامپیوتر دیگر اینترنت با خدمات وب اشاره کنند. صفحات وب هر روز متولد میشدند و مفهوم موج سواری یا surfing  روی وب متولد شد.

موزاییک و جانشینان آن مانند navigator محصول شرکت " نت اسکیپ " اینترنت را از قلمرو علمی به میان مردم آوردند. میلیون ها انسانی که از اینترنت استفاده میکنند نیازی ندارند که نکات فنی مانند TCP/IP را بدانند . امروزه شرکتهای خدمات دهنده اینترنت یا ISP این کار را به عهده دارند.

از این میان سرویس web با تمام ملحقاتش اکنون پر طرفدارترین و جذاب ترین پدیده اینترنت است.

در سال 1995، NSF سیستم شبکه با ستون فقرات بسیار سریع  ( VBNS ) را جایگزین NSF NET کرد و فراهم کنندگان خدمات اینترنت مسئولیت برقراری ارتباط متقاضیان با اینترنت را در نقاط مختلف جهان بر عهده گرفتند.

در حال حاظر خدمات اینترنت به اکثر کشورهای جهان گسترش یافته و هزاران رایانه میزبان با سرور در سراسر دنیا به سرویس دهی به کاربران اینترنت مشغول هستند. کارشناسان تعداد رسمی کاربران اینترنتی را در سال 2000 ، پانصد میلیون نفر اعلام کرده بودند. کاربران اینترنت در سال 2008 از مرز یک و نیم میلیارد نفر گذشت. اطلاعات تازه‌ای که در پایگاه اینترنتی اتحادیه بین‌‌المللی ارتباطات دوربرد (ITU) منتشر شده است، نشان می‌دهد تعداد کاربران اینترنت از یک میلیارد و هشتصد و شصت میلیون نفر در پایان سال 2009 به دو میلیارد و هشتاد میلیون نفر در پایان سال 2010 افزایش یافته است. در حالی که جمعیت جهان از شش میلیارد و هشتصد میلیون نفر فراتر رفته است، از هر سه نفر، تقریبا یک نفر کاربر اینترنت است.پنجاه و هفت درصد کاربران اینترنت در کشورهای در حال توسعه هستند.

فرم امروزی اینترنت مدیون همکاری تمام کاربران اینترنت در سرتاسر جهان است که با این تصور که اطلاعات موجود در سطح جهان را به راحتی با یکدیگر مبادله کنند. این تصوری بود که آقای Baran از اینترنت داشت و امیدواریم در آینده نیز تکامل اینترنت در این مسیر باشد.

گردآوری : مصطفی جانقربان

استفاده شده از کتاب : شبکه های کامپیوتری تالیف دکتر داود کریم زادگان مقدم  

 کپی برداری با ذکر منبع بلا مانع است   

---

 تا شقایق هست زندگی باید کرد...